-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟

(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.

  کد مطلب:31238 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:29

چرا خداوند انسان هاي بد را مجازات نمي كند تا سرمشق ديگران قرار گيرند؟

از آيات و روايات استفاده ميشود، سنت الهي بر تأخير عذاب تا روز قيامت قرار گرفته و هرگونه محاسبه و جزا در سراي آخرت صورت ميگيرد و دنيا سراي عمل است. مولاي متقيان ميفرمايد: امروز موقع كار است و محاسبهاي نيست و فردا هنگام محاسبه است و كاري نيست.(1)

اين تأخير طبق مصالحي است كه در قرآن به آنها اشاره شده است، از جمله اين كه تأخير به جهت آزمايش ميباشد، يا به جهت مهلت دادن به كافران.

از ديگر سو در تاريخ و آيات آمده كه برخي اقوام در دنيا دچار عذابهاي سختي شدند كه هيچ يك از ستمگران باقي نماندند. اين عذاب دنيوي است كه خدا بر آن ها نازل نموده اما محاسبه و جزا در سراي ديگر است. خداوند بعد از نقل سرگذشت قوم عاد، و اعمال زشت آن ها ميفرمايد: (براي) آنان در اين جهان و روز قيامت لعنت (و نام ننگين) ماند.(2) در چهار مورد در آيات عذاب به صفت غليظ توصيف شده است. با دقت در اين آيات به نظر ميرسد كه عذاب غليظ مربوط به سراي ديگر است، مخصوصاً آيات سوره ابراهيم كه با صراحت حال دوزخيان را بيان ميدارد. بايد هم چنين باشد، چرا كه هر اندازه عذاب دنيا شديد باشد، باز در برابر عذاب آخرت كم اهميت است.(3)

از طرف ديگر عذاب آنها در دنيا، سيل، زلزله، صاعقه و... است كه با آن، همگي نابود شده و از دنيا رفتند. اين گونه حوادث براي ديگران و انسانهاي مؤمن نيز ممكن است پيش آيد، يا مرگي كه در اثر حوادث براي مؤمنان پيش ميآيد.

اين گونه عذابها براي كافران در دنيا (كه برخي به گونه مصيبت يا آزمون براي مؤمنان نيز پيش مي آيد) نميتواند مانع حساب قيامت و كيفر عذاب اخروي باشد.

پينوشتها:

1. نهج البلاغه، خ 42.

2. هود (11) آيه 60.

3. تفسير نمونه، ج 9، ص 142.

مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.